چرا نوزادان گریه می نمایند؟ - بازی های فکری

درواقع نوزادان این ظرفیت را دارند که سرنخ هایی در اختیارتان بگذارند تا درک شان کنید؛ سرنخ هایی که وسیله ای برای معاشرت با شما به عنوان والدین شان است. بنابراین تا زمانی که آن ها بتوانند با استفاده از کلمه ها شما را از خواسته هایشان مطلع نمایند، برای رسیدن به مقصود از گریه، غرغر کردن و چه بسا جیغ و هوار استفاده می نمایند. به این ترتیب می توانند توجه شما را به خود جلب نمایند. با این حال آنچه شما به عنوان والدین باید بدانید این است که همه گریه هایی که فرزندتان می نماید یک معنی نمی دهد! هر گریه مفهوم خاص خودش را دارد...

شش نوع گریه؛ شش مقصود خاص!

نوزادان برای بیان احساس ها و احتیاجهایشان گریه های مختلفی دارند! شاید برخی از والدین براساس تجربه بتوانند انواع گریه های فرزندشان را رمزگشایی نمایند اما برخی دیگر که شاید اخیرا پدرومادر شده اند در این زمینه به کمی هدایت احتیاج دارند. آنچه در ادامه می خوانید رمزگشایی از شش نوع گریه مخصوص نوزادان است که حتما پشت سرش یک خواسته ای وجود دارد؛ پس این متن را با دقت بخوانید!

1. من گرسنه هستم؛ یک گام صدای کوتاه، ریتمیک که البته مرتب تکرار می شود همراه دیگر نشانه ها از جمله این که نوزاد در آغوش مادر دنبال سینه او برای شیر خوردن می شود یا این که ادای مکیدن را در می آورد، لب زدن یا قرار دادن انگشت های دستش در دهان به این معنا هستند که کوچولوی شما گرسنه است.

راهکار؛ به گریه های ناشی از گرسنگی خیلی سریع جواب بدهید تا نوزاد خودش را خسته نکند. اگر به او شیر می دهید اما همچنان گریه می نماید حتما مسئله ای وجود دارد؛ مثلا وقتی نوزاد آشفته است و با سر به هوایی شیر می خورد میزانی هوا هم همراهش قورت می دهد و همین باعث می شود گریه های او بیشتر شود. پس حواس تان جمع باشد.

2. من خسته هستم و احساس ناراحتی می کنم؛ گریه های ناخوشایند و عجیب که با آبریزش بینی همراه می شود و به شدت ادامه دارد این سیگنال را می دهد که نوزاد در شرایطی قرار گرفته که احساس راحتی نمی نماید و چه بسا حسابی خسته است! این گریه ها معمولا با خمیازه کشیدن، مالیدن چشم ها و دست انداختن به گوش ها همراه می شوند. در این حالت احتمالا نوزاد به یک چرت درست و حسابی احتیاج دارد؛ شاید می خواهد به شما بگوید در صندلی ماشین احساس راحتی نمی نماید یا به پوشک تازه احتیاج دارد!

راهکار؛ اول از همه پوشک او را کنترل کنید، چون احتمالا کثیف شده و باید یک پوشک تمیز جایگزینش شود. یاری کنید نوزاد هرقدر به استراحت احتیاج دارد بخوابد. نباید فراموش کنید نوزادانی که تازه متولد شده اند معمولا بیش از 16 ساعت در روز می خوابند.

3. طاقتم تمام شده؛ خودتان را برای گریه ای ناخوشایند که بیشتر شبیه داد و بیداد است آماده کنید! این گریه درحالی ادامه دارد که نوزاد سرش یا کل بدنش را از منشأ صدا یا تصویری برمی گرداند. همه این ها یعنی این که او از سروصدا یا دیدن کردن صحنه ای خسته شده و دیگر طاقت ندارد!

راهکار؛ وقتی این نوع از گریه کردن را می بینید سعی کنید فرزندتان را از سروصدا، حرکت، یا محرک چشمی که دیگر او را خسته نموده و خلاصه هر چیزی که باعث شده این چنین استرس داشته باشد و بیش از این طاقت آن را ندارد دور کنید. در چنین شرایطی یک محیط آرام تر یا استفاده از صدای سفید (صداهای ممتد یا یکنواخت) مانند صدای فن یا جاروبرقی، بعلاوه پخش کردن یک صدای طبیعی مانند امواج دریا می تواند به آرام کردن او یاری کند.

4. حوصله ام سرفته؛ این گریه با صدایی شبیه زمزمه کردن شروع می شود؛ درواقع در این مرحله نوزاد در کوشش برای برقراری یک تعامل مثبت است. بعد گریه شبیه داد و فریاد می شود؛ یعنی درست زمانی که نوزاد توجهی را که انتظار داشته جلب کند کافی نمی بیند! در مرحله بعد گریه های انفجاری ناشی از عصبانیت داد و فریاد را می گیرد؛ درواقع نوزاد با این گریه انفجاری به شما می گوید چرا مرا نادیده می گیرید!؟ و این روند با غرولند متناوب نوزاد ادامه پیدا می نماید که به زبان او یعنی دیگر باید چه کار کنم که حواس تان به من جمع شود!؟

راهکار؛ در این حالت نوزاد را بغل کنید یا با او بازی کنید. مسئله مهم این است که کاری کنید تا مسرور شده و گریه اش بلافاصله متوقف شود.

5. من کولیک دارم؛ ضجه ها یا جیغ های شدید که با حرکت های ناشی از بیقراری نوزاد همراه شده نشانی از کولیک نوزاد است که او را آزار می دهد. کولیک بیشتر در اواخر عصر یا شب اتفاق می افتد و خب ممکن است برای چند ساعتی هم طول بکشد. این مشکل معمولا شش هفته بعد از تولد بروز می نماید و به مرور زمان و در سه تا چهار ماهگی نوزاد رفع می شود.

راهکار؛ درحالی که آرام کردن نوزاد مبتلا به کولیک کار دشواری است اما می توانید حالت قرار گرفتن او را طوری تغییر بدهید که احساس راحتی کند. مثلا می توانید او را در حالت دمر روی دست یا پای خود قرار بدهید و درحالی که مراقب سرش هستید، خیلی آرام پشتش را بمالید. بعلاوه می توانید او را در تختش به پشت بگذارید و برای مدت 10 ثانیه زانوهایش را خیلی آرام داخل شکمش جمع نموده و نگه دارید، بعد زانو را آزاد کنید و کمی بعد مجددا این حرکت را تکرار کنید؛ این کار یاری می نماید که گاز از معده نوزاد خارج شود.

6. من مریض هستم؛ غرولندهای آرام که با صداهای ضعیفی از بینی همراه می شوند، با گام صدایی پایین تر از گریه های هنگام درد یا خستگی بیش از حد نوزاد می تواند نشانی از بیمار شدن او باشد، چراکه انرژی کافی فراوری صدا با حجم بالا را ندارد. اگر این نوع گریه را در نوزاد خود مشاهده نموده و فکر کردید محتمل است بیمار شده باشد به نشانه های دیگر هم دقت کنید که به شما هشدار می دهند با پزشک او تماس بگیرید. این نشانه ها می توانند شامل تب، اسهال، یبوست، استفراغ، قرمزی و خشکی روی پوست و دیگر موارد مشابه شوند. هیچ کدام از انواع گریه های نوزاد برای والدین او ناراحت نماینده تر از گریه های ناشی از بیماری نیستند هرچند مراجعه سریع به پزشک یاری می نماید تا مشکل سریع حل شود.

راهکار؛ طبیعی است که بچه ها گاهی بیمار می شوند و البته گاهی این بیماری ها اصلا جدی نیستند. با این حال همچنان مهم است که شما به غرایز خود اعتماد کنید. اگر نگران هستید، برای تماس گرفتن با پزشک تردید نکنید.

چرا شما علت گریه نوزاد را متوجه نمی شوید؟

گریه برخی از نوزادانی که تازه متولد شده اند به طور کلی ارتباطی با احتیاجهای اولیه آن ها ندارد. درواقع 80 تا 90 درصد نوزادان دفعات گریه 15 دقیقه تا یک ساعتی دارند که هیچ توضیحی برایش وجود ندارد و به بیان ساده تر علتی برای آن پیدا نمی شود.

این نوع از گریه ها معمولا شب هنگام اتفاق می افتند. یعنی دقیقا گیج نماینده ترین زمان ممکن برای گریه کردن در خانه؛ همه خسته و گرسنه اند و شیر مادر به کمترین میزان خود در طول شبانه روز رسیده است و خلاصه همه مشغول استراحت هستند!

در عین حال ممکن است بعد از یک روز شلوغ که کودک در آن صداها، صحنه ها و عوامل محیطی را گرفته و پردازش نموده حالا فقط با یک گریه خوب، درست و حسابی خودش را خالی کند!

در عین حال گریه کردن چند دقیقه ای می تواند یاریی باشد برای این که کودک راحت تر به خواب برود.

یاد بگیرید گریه بچه ها را درک کنید!

شاید به نظر برسد درک گریه نوزاد به محاسبات بسیاری احتیاج دارد اما به محض این که فرزندتان بتواند ارتباط موثرتری برقرار کند و به محض این که شما در درک گریه او مهارت بیشتری پیدا کنید، آن وقت است که تعداد دفعات گریه کردن های نوزاد کم و کمتر می شود و البته مدت آن ها هم به همین نسبت کوتاه تر می شود. با این اوصاف وقتی به مهارت کافی رسیده باشید دیگر در زمان گریه های او دستپاچه نمی شوید، چون حالا می توانید خیلی سریع علت گریه اش را شناسایی نموده و برای رفع مشکل اقدام کنید.

در عین حال بهره مندی از یک روند روتین و تکراری در این زمینه به شما یاری می نماید. اگر برنامه روزانه نوزاد شما براساس الگوی زمان غذا خوردن، وقت بازی کردن و بالاخره زمان خواب تنظیم شود و شما بدانید که حالا دقیقا در کدام قسمت زمانی این چرخه هستید آن وقت به خوبی می توانید علت گریه او را شناسایی کنید و مشکلش را رفع کنید. مثلا اگر سیر است و پوشکش تازه عوض شده پس حتما برای یک خواب نیمروزی گریه می نماید، یا شاید هم می خواهد اسباب بازی مورد علاقه اش را به او بدهید!

بنابراین فقط کمی حواس جمع کافی است تا شما و نوزادتان خیلی سریع به یک تعامل به معنای واقعی کلمه برسید جایی که خیلی راحت گریه گرسنگی او را از گریه کلافگی اش تشخیص می دهید و در نتیجه خیلی سریع احتیاجش را برآورده می کنید.