تور مجازی: گرند کنیون را بشناسیم (بخش اول) - بازی های فکری

عریض ترین دره دنیا، یکی از مشهورترین جاذبه های توریستی آمریکا به نام گرند کنیون (Grand Canyon of Colorado Plateau) دشت کلورادو است ـ در این عبارت گرند به معنای بزرگ، بزرگ، سترگ یا باشکوه است. در سال 1979، درست 7 سال پس از تاریخ شکل گیری فهرست میراث دنیای یونسکو، این دره بزرگ در این فهرست نهاده شد. بنابراین، گرند کنیون یکی از اولین های این فهرست باارزش به شمار میرود.

طول گرند کنیون 450 کیلومتر است و عرض آن بین 6 تا 20 کیلومتر متغیر است. البته، در یک جا به طول 800 متر کاهش عرض پیدا می نماید. در حالی که عرض دره کم و کمتر می گردد، در آن قسمت، دیواره های دره به حدی به هم نزدیک می شوند که شکاف بین کف صخره ها به 100 متر می رسد.

آنچه امروز به عنوان گرند کنیون می شناسیم، نتیجه بیش از 10 میلیون سال فعل و انفعالات کره زمین است. این دره، از 4 دوره زمین شناسی گذر نموده و به شکل امروزی خود در آمده است. نیروهای زیرزمینی سبب بالا آمدن بستر رودخانه کلورادو می شوند و آب را کم کم به سمت دشت سوق می دهند و همین جریان آب در طی سال ها صخره های دره را می شوید و با خود می برد. این فرایند طبیعی، این روزها، هم چنان در حال اجرا است: رود کلورادو در هر روز چیزی حدود نیم میلیون تن سنگ و صخره را با می شوید؛ بنابراین، سخت ترین دیواره های گرانیتی، حتی به مقدار کسری از میلی متر هم که باشد، به ناچار تسلیم این سوهان طبیعت می شوند.

گرند کنیون به هیچ وجه به یک شکاف باریک و کشیده برروی زمین شباهت ندارد؛ بلکه با صخره ها و سنگ هایی با اشکال مختلف پر شده است: سنگ هایی بلند و کشیده هم چون معابد چینی، هرم ها، برج ها، دیواره های دژ مانند و بسیاری اشکال دیگر که همه ساخته و پرورده طبیعت هستند. از آنجایی که این دره بسیار مورد توجه دانشمندان و محققان نهاده شده است و مشهورترین جاذبه گردشگری آمریکا به شمار میرود، سالانه میزبان بازتماشامایندگان بسیاری از سراسر دنیا است. خیلی از تخته سنگ های این دره، خود نام های اختصاصی دارند، مانند: معبد ویشنو (Vishnu Temple)، معبد شیوا ( Shiva Temple) و تخت وتان (Wotans Throne).

مطمئنا، این نام ها تاریخچه طولانی ندارند و تازه هستند. از هزاران سال پیش بومیان آمریکایی درباره گرند کنیون می دانستند و احتمالا نام هایی روی این صخره ها نهاده بودند. با این حال، به جز تنها چند سنگ نبشته روی تخته سنگ ها، هیچ مدرک نوشته شده ای از آن زمان در دست نیست.

تاریخ معاصر بشریت، دو بار به کشف گرند کنیون رسیده است. اولین بار، در سال 1540، سربازان اسپانیایی ناخواسته در حالی که در پی کشف طلا بودند، با این دره بزرگ روبه رو می شوند. اسپانیایی های طمع کار که نه به طلا و نه آب دست می یابند و شکوه و عظمت گرندکنیون نیز به چشمشان نمی آید، آنجا را ترک می نمایند و هیچ وقت هم صحبتی از آن محل به میان نمی آورند.

پس از این واقعه، اروپایی ها تا چند قرن بعد، گرند کنیون را به فراموشی سپرند. اما، در سال 1869، پروفسور جان وسلی پاول (John Wesley Powell) اولین سفر تحقیقاتی به سمت گرند کنیون را مدیریت می نماید و به آنالیز و توصیف دره می پردازد (یکی دیگر از جاذبه های گردشگری آمریکا نیز به نام پاول نام گذاری شده است ـ دریاچه پاول).

این روزها، هر گردشگری که به آمریکا می آید، از میان هزاران جاذبه این کشور، بازدید از گرند کنیون را در اولویت قرار می دهد.

برای شمایی که قصد تماشا این زیبای طبیعی را دارید 2 انتخاب پیش رو است: می توانید هزاران کلیومتر را پشت سر بگذارید و به آمریکا سفر کنید یا با خبرنگاران همراه باشید و از تماشا تصاویر پانورامای ما لذت ببرید.

در این بخش دعوت می کنم به تماشای بخش غربی این دره باشکوه، در فاصله 100 کیلومتری لاس وگاس، بنشینید.

تور مجازی روزهای یکشنبه و چهارشنبه، ساعت 11:15 شب در خبرنگاران منتشر می گردد. برای دسترسی به مقاله های این بخش به صفحه اختصاصی تور مجازی مراجعه کنید.